Schooltje spelen

Lizzy heeft teveel knuffels, vooral als ze schooltje speelt. Dan worden die knuffels namelijk allemaal uitgestald op stoeltjes en kleedjes, het liefst midden in de huiskamer of in de keuken, zodat ik aan mijn ochtendgymnastiek toekom. Haar eigen kamer schijnt daar niet de juiste plek voor te zijn, ook niet als ik voorzichtig dit idee in haar hoofd probeer te planten.

Lizzy gaat op een stoeltje zitten en dan neemt ze de schooldag met haar pupillen door. Er wordt zelfs gebeden, want dat heeft ze van de juf geleerd. Ze leert haar 'kinderen' ook liedjes, gebaren en letters. Het voordeel is dat ze gezellig bezig is en het nadeel is dat ik haar maar moeilijk aan het opruimen krijg, zelfs niet als ik haar assisteer. Ik ben nu de schoonmaakster van de school, zwijgzaam aangenomen nadat ik mijn zelfstandigheid had bewezen.

Ach, vroeger deed ik hetzelfde en als oudste kind van het gezin wierp ik me ook altijd op als de juf. Dat mijn broertje en zusje dat niet leuk vonden kon me niks schelen: een juf hoort immers haar eigen wil door te drukken, dacht ik. Kapster ben ik trouwens ook geweest. Ik knipte de haren af van de jeugdpop van mijn moeder, die bijna in tranen uitbarstte toen ze haar gehavende stukje verleden zag. Ik weet nog dat het inderdaad niet zo goed gelukt was. Ik knipte aanvankelijk een klein stukje van de lange haren af, maar kwam tot de ontdekking dat ik scheef had gekipt, dus ging er wederom een stukje af, totdat de pop was omgetoverd in een stekelvarken.

Het fijne vind ik, dat Lizzy's juf het erg leuk vindt dat Lizzy thuis nog bezig is met haar schooldag. De ultieme stimulatie. Ik besloot haar een brief te schrijven:

Beste juf Rita,

Wat fijn dat u mijn kind zo stimuleert in haar spel. Ze heeft het duidelijk erg naar haar zin op school en ook thuis kan ze maar moeilijk loskomen van uw liedjes en uw prachtige geloof. Voor Lizzy's ontwikkeling is het natuurlijk erg nuttig dat ze de leerstof thuis zelfstandig doorneemt. Zelfs ik ben nu weer op de hoogte van alle letters, die er sinds ik het huishouden doe toch een beetje bij zijn ingeschoten.

Ik zou u dan ook graag willen uitnodigen om een dagje op bezoek te komen om haar spel te aanschouwen. U kunt dan getuige zijn van de gevolgen van uw stimulatie. Schrikt u niet als u niet naar de WC kunt omdat er al een popje op zit en als u een natte broek krijgt als u op de bank gaat zitten, dan is er een popje stout geweest. Ook raad ik u aan om wat yoga-oefeningen te doen voordat u komt, omdat gewoon lopen er niet meer inzit. Verder is het misschien handig om alvast in regressietherapie te gaan, want een rol als juf zit er bij mij thuis niet voor u in.

Met vriendelijke groeten,
De moeder van Lizzy.

Ik ben benieuwd naar haar reactie, maar het lijkt me toch wel dat ze zich erg verheugt op mijn uitnodiging. Ik ga maar weer eens aan de schoonmaak, want het wordt hoog tijd dat ik mezelf weer herenig met mijn vloer, al is het maar voor een avondje.

***