Ik kan niet praten met mensen waarmee 'alles goed' gaat. Zo heb ik een buurtgenoot, een vriendelijke vrouw, maar steeds als ik haar tegenkom gaat 'alles goed'. Wat moet ik dan nog zeggen? 'Goh, vertel eens, wat gaat er allemaal zo goed?'. Nee dus - met haar zin vertelt ze mij precies wat ik daarna moet zeggen: 'Goh, wat fijn!'.
Mensen met wie 'alles goed' gaat zijn gesloten, that's all. Er is altijd wel íets waar we mee struggelen, nietwaar? Aan de andere kant bestaat het risico dat we met elkaar langer praten over wat er niet goed gaat, dan wat ons aan komt waaien. 'Er was weer brood in de supermarkt' is voor ons geen issue. Toch is het zonde dat we dus vergeten te kijken naar de dingen die ons voor de wind gaan.
Vanmorgen werd ik weer wakker, super hè.
Ik heb koffie voor mezelf gezet met gezuiverd water.
Mijn dochter kan sinds gisteren kuikentjes tekenen.
Ik heb een goed plekje bedacht voor de kattenbak.
Mijn rode paraplu past vandaag mooi bij mijn kleding.
Ik heb mijn boekenkast opnieuw ingericht.
'Ha die Marlies, hoe gaat het met jou?' 'Goed, ik heb een nieuw plekje bedacht voor de kattenbak, namelijk op het balkon. Dat scheelt vieze geurtjes in huis. Ik ben er trouwens zojuist achter gekomen dat ik het raam in de huiskamer nog open had staan terwijl het is begonnen met regenen. Nu is een deel van de vloer en mijn dvd-speler nat geworden. Dus als je me wilt excuseren, ik heb werk te doen'.
Nee, zo zou ik ook niet met mezelf kunnen praten...
***
donderdag 7 augustus 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten