Langzaam opende Terry haar ogen. Ze lag in een vreemd bed, in een vreemde omgeving, maar het interesseerde haar geen biet. Ze had toch geen zin in haar leven. Als ik nou eens doe alsof ik niet meer weet wie ik ben? Ze bedacht alvast een nieuwe naam voor zichzelf. 'Angelina' leek haar wel aardig. Ze keek eens voorzichtig rond in haar nieuwe leven. Een rommelige mannenkamer, mwuah. Er zou zo vast wel iemand naar haar komen kijken, maar wíe kon haar niet zoveel schelen. Deze persoon had niet eens de moeite genomen om de plakkerige kleding van haar lijf te stropen, dus erg gevaarlijk kon hij niet zijn. Ze hoorde voetstappen op de trap, juist op het moment dat ze weer half was weggedommeld.
'Hey kreng, ben je wakker?' Ze trok verbaasd haar wenkbrauwen op. Kreng? Die naam had ze nou net niet voor zichzelf in gedachte.
'Mijn naam is...' Ze stokte toen ze zijn gezicht zag. Die dikke uit de voetbalkantine. Mijn God! Ze voelde zich kleiner worden, terwijl hij spottend op haar neerkeek.
'De stoel is nog in orde juffie, mocht het je interesseren.' Nee dus.
'S-sorry voor toen', hakkelde ze. 'Ik was in een klotebui.' Hij zweeg. 'Heb jij nog een vrouw gezien toen je me oppikte?' Hij zweeg. 'Hartelijk bedankt voor de moeite.' Hij perste zijn lippen op elkaar. 'Hallo? Ik mag je toch wel wat...'
'Menéér voor jou', brieste hij ineens. 'En donder op uit mijn bed. Je stinkt, weet je dat? Flikker op.' Ontzet door zijn harde woorden sprong ze gauw uit zijn bed. Eén blik op haar lichaam zei haar dat ze er zelden zo verrot had uitgezien. 'Hier hebbie een handdoek. Ga douchen', beval hij haar. Ze opende haar mond weer om een vraag te stellen, maar plofkop verliet de kamer al.
***
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten