Lieve Getuige, nooit zal ik jou kunnen overtuigen, dat hebben anderen al gedaan en ik weet dat ik maar ik ben, geen groep. Ik kan huilen om de pijn die jij nog niet begrijpt of kent, ik kan meevoelen met de vreugde die er ook is voor jou daar. Jij ziet het witte. Jij ziet dat prachtige koninkrijk, de vrede. Ik zie wat ervoor ligt en weet dat wat ervoor ligt daar zal blijven liggen. Met jouw enorm sterke hoop en jouw wilskracht vind je dat nu wellicht onzin. Ik bewonder je om je durf je ergens helemaal in te verliezen, maar ik bewonder niet hen die jou naar binnen zuigen en geheimen bewaren voor jou. Nare geheimen, 'expres-geheimen'.Lieve Getuige, mocht je ooit beseffen dat ik niet je 'mindere' ben... Mocht je ooit beseffen dat 'de duivel' niet door mij heen spreekt... Mocht je dat, en meer, beseffen... Als je je dan alleen voelt, in de kou, vol vragen en angsten... weet dan dat ik er voor je zal willen zijn. Dat mag je vragen. Al is het over vijf jaar. Al is het over twintig jaar. Mijn deur zal open staan voor jou.
Lieve Getuige, je bent nu waardevol voor hen, een trofee, juist jij, met al je charisma en overtuigingskracht. Ze zullen vechten voor jou. Angst en schuldgevoelens bij jou zijn waarschijnlijk het gevolg. Je gaat twijfelen misschien, aan jezelf. Zeggen ze: 'Je snapt het nog niet'? Zeggen ze: 'Je was net op de goede weg, laat Satan je niet in bekoring brengen'? En vind jij dan weer je kracht, je eigen kracht, jezelf, of... Zie je hun kracht, hun weg, hun waarschuwingen?
Lieve Getuige, ik weet hoe het voelt om gemanipuleerd te worden en wat ik vooral daarvan heb geleerd, is dat ik het pas nadat het al jaren aan de gang was doorhad. Net als ik dacht: nu is de maat vol, dan deden ze weer iets aardigs. Net als ik dacht: dit klopt niet, dan lieten ze mij iets zien dat aan mij niet klopte. Zo duurde het voort en ik voelde me even goed als ik iets deed dat zij prettig vonden. Dan gaven ze me het gevoel dat ik goed bezig was. Totdat ik tot de onthutsende ontdekking kwam dat ik geen 'nee' mocht zeggen. Al zei ik 20 keer 'ja' - als er daarna een 'nee' van mij volgde dan leken die keren 'ja' niet meer voor ze te bestaan. Weg. Weg moeite, weg goede bedoelingen. Zij vonden alleen maar dat ik goed bezig was als ik deed wat zij goed vonden.
Lieve Getuige, ik heb mezelf nu weer meer teruggevonden. Ik ben bang soms nog. Dan zie ik dat ene paar ogen, die me zo kil hadden aangekeken. Of ik hoor die ene stem, die me zei dat ik erg beschadigd zou zijn en ik haar leiding nodig zou hebben om er bovenop te komen. Dan voel ik me klein. Een schaduw van wie ik was, of dacht dat ik was. Maar dan kijk ik naar hoe ik mijn eigen leven steeds meer heb ingericht en ik denk aan de liefdevolle mensen om me heen. Daarbij voel ik dankbaarheid en vrijheid. De mensen die ik nu om mij heen heb houden van mij, los van wat ik doe of niet doe. Ze zullen nooit hun deur voor mij sluiten en mij vertellen dat ik er niet meer toe doe, dat ik afval voor hen ben. Nooit, het komt niet in ze op, want ze houden van mij.
Lieve Getuige, er is maar een persoon die is zoals ik ben, en maar een persoon die doet wat ik doe. Wie ben jij?
In liefde, Marlies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten