Zeuren loont

Dan ben je net hartstikke blij. Je hebt een talent en je geniet ervan. Zelfs die ene, in jouw ogen, belangrijke persoon neemt je serieus. Dat voelt vet goed. Je straalt eigenliefde uit en zelfs die chagrijnige cassière begroet je vriendelijk. Is er altijd iemand bij die er de duim op moet drukken. Of je daar en daar al goed over hebt nagedacht. Of je het wel zeker weet. Dat je moet uitkijken niet naast je schoenen te gaan lopen.
Als mensen iets tofs bereiken, zeker als hetgeen ze bereiken zichtbaar is voor een grote groep, dan komen de zeikers in actie. Mensen die zich net die dag wat minder voelen en zichzelf niet vriendelijk begroetten in de spiegel. Die nemen graag woorden als 'eigendunk' en 'arrogantie' in de mond. Ze dragen uit dat je wel iets mag bereiken, maar je mag jezelf vooral niet goed vinden.
Zeikers hebben er ook moeite mee als een zichzelf serieus nemend persoon zijn of haar grenzen goed aangeeft. De maat schijnt bij succesvolle mensen nooit vol te mogen zijn. Ze schijnen alles maar aan te moeten kunnen. Vooral vinden zeikers dat succesvolle mensen naar hen zouden moeten luisteren.

Dan ben je net hartstikke somber. Je hebt het gevoel dat je niks goed genoeg kan. Talenten zie je niet: je vindt eigenlijk dat je nergens in uitblinkt. Dat voelt vet klote. Je straalt een zware sfeer uit en zelfs die chagrijnige cassière geeft je nog een veeg uit de pan. Is er altijd iemand bij die je wil opvrolijken. Je hoeft maar even te roepen dat je niks kan en mensen gaan je ophemelen. Ze zeggen dat je zo mooi bent en zo lief en dat je zat talent hebt. Dat zeggen ze niet zomaar: ze weten het zeker.
Zeikers hebben er geen moeite mee als iemand anders zichzelf naar beneden praat. Succesvolle mensen vinden dat juist wel een lastig gegeven. Die zien graag dat hun geliefden zich net zo prettig voelen als zijzelf. Beide groepen zullen echter de sombere ziel proberen op te vrolijken. Somber zijn levert dus aandacht en positieve woorden op.

Natuurlijk zijn mensen niet simpel op te splitsen in zeikers en successen. Ik splitste het even om aan te geven dat zeuren loont. Zeuren is niet per definitie verkeerd overigens, het houd je ook scherp. Een gezonde dosis zelftwijfel zorgt voor een versterking van de zelfreflectie.
Eigenlijk lijkt men elkaar op een lijn te willen houden, allemaal even groot. Iemand die groeit wordt hier en daar afgesnoeid en iemand die krimpt krijgt een liefdevolle schop onder de kont.
Op een goede dag voelde ik me kut en had ik zin om mezelf eens flink naar beneden te praten. Ik wilde weer ervaren hoe dat voelt en hoever ik daarin kon gaan. Een vriend begon me onmiddellijk op te beuren, maar dat had geen zin. "Ik wil me gewoon even kut voelen", riep ik. "Daarna komt er wel weer ruimte voor positiviteit." Hij was het met me oneens. Hij wilde graag dat ik naar hem luisterde.
De zeikerd.

***