De bejaarde poes

Een tijdje geleden paste ik op de bejaarde poes van een kennis (foto). Een lief beestje met piepmiauw. Al snel bleek, dat ze slecht at en regelmatig de kattenbak niet haalde. Ik vermoedde dat haar gebit verrot was en bezocht de dierenarts. Een gebitsbehandeling onder narcose bleek gewenst. Ik gaf de poes inmiddels dwangvoeding en poetste me een ongeluk. Biotex en azijn vlogen er doorheen. De kennis liet mij ermee aanmodderen en kwam pas dagen later langs. Ik werd overladen met smoezen. Smoes 1: 'Dat doet ze anders nooit'. Smoes 2: 'Thuis at ze nog prima'. Smoes 3: 'Ik had echt eerder langs willen komen'. Smoes 4: 'Volgens mij is haar gebit vorig jaar nog nagekeken'. Smoes 5: 'Ze is nog nooit ziek geweest'. Hoe ging ik hiermee om? Na haar gejokkebrok besloot ik haar te helpen, door haar betere smoezen cadeau te doen dan ze zelf klaarblijkelijk kon verzinnen. Het echte aan haar houding was namelijk, dat ze aan het stressen was en ze het wel degelijk rot vond. Ik zei: "Ja, dat zal je net zien: gaat het áltijd goed met je kat en nu opeens dit", en: "Als ze pas nog door een dierenarts bekeken is, dan bewijst dat maar weer wat een kwaliteitsverschil er zit tussen dierenartsen." Die laatste opmerking deed haar stralen.
"Ja!", riep ze opgetogen.
"En dat je geen tijd hebt om je zieke kat te bezoeken lijkt me logisch, anders had je haar niet bij mij hoeven brengen", voegde ik eraan toe. Halleluja! Ik was binnen! De dame heeft de rest van de tijd naar me geglimlacht... en dat is ook wat waard! Ik koos hiervoor omdat de poes toch wel ziek was: daar viel niets aan te veranderen. Aan de onrustige sfeer echter, viel wél wat te veranderen.

***

Chinese kruidenthee

Mijn dochter is gek van de Engelse taal. Als ze in het Engels telt, voelt ze zich stoer. Daarom vindt ze het ook leuk om af en toe naar Tel Sell te kijken. Ik dacht: ach, er is geen ruzie - juist wel een positieve sfeer. Ik legde haar uit dat het reclame was, en dat reclame toneelstukjes zijn. Mijn dochter voegde toe: 'Dan is het net alsof hè.' Ik was gerustgesteld.

Vanavond zaten we pizza te eten, toen mevrouwtje in haar bovenbenen kneep. "Mama?" Ik keek haar vragend aan, ze vervolgde: "Ik ben een beetje dikjes. Ik moet Chinese kruidenthee hebben. Ga maar bellen naar Tel Sell, naar de mevrouw van de kruidenthee."

Bye bye Tel Sell.

***

Gehuispitaliseerd

Aviola zag er goed uit. Ik krijg dat nooit voor elkaar midden in de winter. Ik heb van dat zelfbruiningsspul, maar dat doet in mijn geval geen wonderen. Dat ik een paar kilo teveel ben afgevallen valt toch niet af.

Het is niet slim om mezelf te vergelijken met de Marlies op vakantiefoto's, maar door hyves gebeurt dat makkelijk. Iedere winter trap ik er weer in om te denken: ik word nu wel snel ouder, shit. Op mijn winterhuid zie ik meer onvolkomenheden en mijn ogen tonen matter.

De belangrijkste reden van toenemende matheid is dat ik vaker thuis ben in de winter. Juist frisse wind lijkt mijn uiterlijk in goede banen te leiden. Ik doe echt mijn best om mijn huis vaker te verlaten, maar mijn bank en computer oefenen een grote aantrekkingskracht op mij uit.

Om de schade enigszins te beperken ga ik niet goed met het milieu om. 's Morgens gaat bij mij, met de kachel aan, het raam altijd wagenwijd open. Zonder een stroom frisse lucht word ik nou eenmaal niet goed wakker. In mijn kamerjas strompel ik naar de badkamer. Slome ogen kijken mij aan in de spiegel, alsof ik de een of andere softdrugs tot me heb genomen.

Ik heb de neiging om mijn lamlendigheid alles behalve in acht te nemen. Als reactie daarop ga ik juist meer doen. Daardoor ga ik regelmatig te laat naar bed. De reactie daarop 's morgens voor de spiegel mag duidelijk zijn.

Ben ik de enige die zich gehuispitaliseerd kan voelen in de winter? Volgens mij verbergen mensen het een beetje, althans: ik wel. Reken maar, dat ik mijn make-up weet te vinden voordat ik me in gezelschap begeef. Ik kies vaak een goed zichtbare lippenstift: een simpele manier om kleur te suggereren.

Goed, ik ga vooralsnog door met bezigheden die me een jong en actief gevoel geven. Dansen is voor mij een goede optie, bijvoorbeeld. Blijft staan dat het me meer energie kost dan met cocktail in de hand in vakantieland.

Als ik straks de spiegel weer zie, zal ik het niet te serieus nemen. Ik zal tot mezelf zeggen: in de zomer kijk je maar beter. Ik kan mezelf natuurlijk voor de gek houden en alvast aan de grote lenteschoonmaak beginnen.

Ahum, ik begin wel bij de koffie...

***

The hell yeah black party

De vriend ken ik al jaren. Een intelligent stoer schatje. Hij gaf een feest voor zijn verjaardag, maar dat bleek niet zomaar een feest. In een kamer vol mensen was ik de enige die kleur aan het lijf had. Met mijn korte ruiten rokje en witte bloesje viel ik nogal op. Het verbaasde mij niet, dat een van de jongens me vroeg of ik bij de KLM werkte.

Ik ken het goed van vroeger - toen zat ik ook in de metalwereld. Lang zwart haar, zwarte make-up, werkzaam in een metalcafé en verslingerd aan Opeth, Megadeth, Metallica, In Flames, Death, Cradle of Filth, Nightwish, en zo meer. Aanvankelijk voelde ik me gisteravond een vreemdeling en onhandiger dan vroeger: ik kreeg mijn biertje niet meer open met een aansteker. Fout.

Wat vond ik het een uitdaging om toch in te haken! Goed graven in mijn verleden ('Oh? Bestaat die band niet meer?') en aanknopingspunten vinden tussen de bergen verschillen. De dames waren er rond de twintig jaar - hun gemiddelde vrouwelijkheid vergelijkbaar met Sugar Lee Hooper in metalversie. Ze schreewden films na, en de intieme lichaamsdelen vlogen door de ruimte. Dit stootte mij niet af - in tegendeel. Ik bleef hen geïnteresseerd observeren. Ik zocht naar de kwetsbare mens achter al dat donkere en luidruchtige gedrag.

Zij is negentien jaar en een hele stevige meid. Als je haar ziet, dan schat je haar eind twintig. Ze draagt veel zware, glimmende sieraden en dikke kettingen aan haar broek. Ze heeft verschillende piercings en tatoeages en ze praat zo hard, dat ze een heel stadion zou kunnen vullen met geluid. Ze scheldt en shockeert graag en noemt zichzelf satanist. In gesprek met haar wordt duidelijk wat haar versie van het satanisme is: eerst voor jezelf zorgen. Dat doet ze ook... en hoe! Ze heeft voor zichzelf gekozen, met alle gevolgen van dien. Als je haar verhaal kent, dan zal je haar vast ook mooi en krachtig vinden.

Het is makkelijk om uiterlijk vertoon te verwarren met de mens erachter. Maar iedereen heeft een verhaal. Volgens mij kun je gerust stellen: hoe opvallender het uiterlijk, hoe opvallender en zwaarder een verhaal. De metalwereld wordt vaak als 'eng' ervaren, maar ik kan zeggen: dat is het niet. Mensen zijn er heel verdraagzaam naar elkaar. Zelfs ik, met wit bloesje en degelijke knot, werd door hen serieus genomen.

Hell yeah!
Oftewel: met vriendelijke groet.

***

Hallo, is dat nou nodig?

Single: ja
Elektrische deken: begaf het vannacht
Stemming: matig

***

Onzeker

Ik ben onzeker. Of ik nou iets doe, zeg, schrijf of zing. Waar ben ik bang voor? Dat het niet gewaardeerd wordt. Dat mijn inbreng als 'fout' of 'zwak' wordt gezien. Ik weet dit al langer over mezelf en ik veroordeel het niet. Het is zo. Ik weet waar het vandaan komt en dat ik er zelf aan dien te werken. Niemand anders kan dat voor mij doen. Het maakt ook niet uit bij wie ik ben, of wat ik doe. De onzekerheid draag ik met mij mee.

Ik schreef net: 'ik veroordeel het niet.' Dat klopt ook, maar ik vind het wel verdrietig. In vele situaties verberg ik mijn onzekerheid dan ook. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen, omdat het een situatie niet positief beïnvloedt. Wat heeft een ander eraan als ik het liefst even met mijn hoofd tussen mijn knieën ga zitten, om bij te komen van iets dat net gezegd is, bijvoorbeeld?

Laatst was ik op een feestje. Op een gegeven moment richtten meerdere mensen zich op mij. Ik gaf netjes antwoord op hun vragen, maar ondertussen had ik het gevoel dat ik bijna weg zweefde. Ik moet erbij zeggen, dat er vragen tussen zaten waar ik liever het antwoord niet op wilde geven. Achteraf denk ik: dat had ik best kunnen zeggen. Op het moment zelf gaf ik toch braaf (omslachtige) antwoorden.

Natuurlijk zijn er ook momenten dat ik me zeker voel. Mijn onzekerheid werkt als een motor die aan- en afslaat. Wel merk ik, dat ik tegen onbekende situaties kan opzien en de neiging heb om mezelf er onderuit te beredeneren. Dan hoor ik mezelf denken: zo belangrijk is het toch niet, of: dat doe ik de volgende keer wel. Zodra ik voel dat het de onzekerheid is die deze gedachten aan mij opdringt, dan roep ik mezelf tot de orde.

Het belangrijkste gevolg van mijn onzekerheid op dit moment is, dat ik me trager dan ik wil ontwikkel qua carrière. Ik weet wel wat ik kan, maar ik durf er nog niet op te vertrouwen. Als ik een artikel schrijf bijvoorbeeld, ga ik nog twintig keer kijken of alles er wel goed in staat. Ik kan zelfs lang turen op een komma meer of minder. Ik weet wel dat het niet foutloos hoeft te zijn - anderen kijken het artikel immers nog na - maar het is een soort moeten van mezelf. Het willen presteren moeilijk kunnen loslaten, ook nadat ik iets al heb neergezet. Hetzelfde geldt voor mijn CD. Deze de wereld in sturen, voelt voor mij alsof ik met de billen bloot op een station ga zitten.

Ik weet voor mezelf dat ik onzekerheid niet kan overwinnen door ernaar te luisteren. Ik merk dat ik het juist leer overwinnen, door het aan de kant te zetten en iets tóch te doen. Daarmee geef ik mezelf de boodschap: zie je wel, zo eng was het niet - je kunt het best. Dat is de enige boodschap waar ik uiteindelijk wat aan heb. Niemand wordt groter of beter van de gedachte: 'dat kan ik niet.'

En om mezelf een dienst te bewijzen, sal ik nuu efen hel feeL vouten maaken,

***

Barfen

Als het aan de kat lag... ging ze barfen!

Als je een kat hebt, dan wil je graag dat hij goede voeding krijgt. Je zit immers niet te wachten op gezondheidsproblemen. Fabrikanten van bekende huisdierenvoeders spelen hier handig op in. Ze raken onze dierenliefde met mooie beweringen over hun voer. Zo zeggen fabrikanten graag: 'De kwalitatief hoogwaardige ingrediënten zijn zorgvuldig geselecteerd.' Lees nu hoe het echt zit met al die brokjes en blikvoeders...

Blikvoeders
Het schokkende feit wil, dat in de bekende blikvoeders verkrijgbaar in supermarkten, maar zo'n 4% vlees of vis zit. Wat geef je je dier dan eigenlijk? Om precies te zijn bestaan deze blikvoeders voor 80% uit water. Je koopt dus eigenlijk water, aangevuld met door de EG toegestane conserveermiddelen en een verdwaald stukje vlees of vis. Het mooiste aan de blikvoeders zijn de blikken zelf. Een afbeelding van een prachtige, gezonde kat doet wonderen. Zet diezelfde kat op een blik erwten en geen hond die het koopt. Toch er zijn merken die zonder schaamte aan komen zetten met: 'In ons voer zitten echte stukjes groente.'

Groente?
Dat klinkt gezond, is het niet? In werkelijkheid spelen de fabrikanten in op wat voor mensen gezond is. De waarheid: katten kunnen niks met groente! Ze hebben er alleen wat aan als het lang doorgekookt en goed gepureerd is. Daarnaast hebben katten maar eens per week 10% groente nodig van hun dagelijkse voedingsbehoefte. Katten zijn namelijk pure carnivoren. De enige groente die zij in de natuur binnen krijgen, is afkomstig uit de maag van hun prooidier.

Brokjes
De beste brokjes die in supermarkten verkrijgbaar zijn, bevatten 16% vlees of vis. Verder bestaat de voeding uit rijst (12%), toegevoegde vitaminen en mineralen, meel en vezels. Rijst klinkt ook gezond, maar granen maken geen deel uit van het natuurlijke dieet van prooien. Wel een belangrijk ingrediënt is taurine: een aminozuur dat katten - in tegenstelling tot mensen - niet zelf kunnen aanmaken. Als katten te weinig taurine binnen krijgen, kunnen ze blind worden of een hartkwaal ontwikkelen. De taurine moet worden toegevoegd aan de supermarktvoeders, omdat het normaliter in vers vlees zit.

Anders voeren
Nu ken je de waarheid over de gangbare kattenvoeding verkrijgbaar in supermarkten. Voeding enkel verkrijgbaar bij dierenspeciaalzaken of dierenarts, is een beter alternatief. Zo bevat de in 2008 als best geteste voeding, enkel verkrijgbaar bij dierenspeciaalzaken (Hills), 30% vlees. Ook een goede voeding is Almo Nature. Het zal opvallen dat er, ook in deze betere voeders, stoffen moeten zitten waar een kat niks mee kan. Dat klopt ook. Daarom is het nog altijd het beste om je kat vers voer te geven, ook wel barfen genoemd.

Barfen
Barfen betekent dat je je kat (voornamelijk) verse vlees en vis geeft. Betekent dit, dat je gelijk kuikentjes en muizen aan moet schaffen? Nee. Er zijn genoeg alternatieven voor mensen die het een naar idee vinden om hun kat op deze manier te voederen. Zo bestaat er Carnibest: een complete diepvriesvoeding. Alle voedingen vrij van geur- kleur en smaakstoffen, houdbaarheidsmiddelen, varkensvlees en dierproeven. Carnibest produceert voeding voor katten van alle rassen en leeftijden. Ook bestaat er een speciale voeding voor katten met suikerziekte. Een paar andere opties zijn: Bibi, Haaksbarf en Bandit. Vis kun je je kat ook geven, als het maar niet te vaak vette vis betreft. Witvis is daarom bijvoorbeeld uitstekend.

Rauw
Alle vlees en vis geef je een kat rauw! Anders gaan juist belangrijke voedingstoffen inclusief de taurine verloren. Daarnaast kun je je kat ook eenmaal per week een rauw ei voeren. Meer opties zijn: biologische yoghurt en gekookte en gepureerde groente (eens per week een beetje). Om het gebit van de kat sterk te houden is regelmatig een harde snack ook belangrijk. Carnibest heeft een snack in hun assortiment, maar er bestaan ook andere snacks zoals vers gedroogde zalmkoekjes.

Ervaring
Shira, mijn kat (14 jaar), leed erg aan huidproblemen. Ze krabde zichzelf regelmatig helemaal open. Van de dierenarts kreeg ik hele dure brokjes, maar dat hielp niets. Op Kattenplaza werd Carnibest geadviseerd. Sinds Shira dit krijgt gaat haar huid er goed op vooruit. Ook mijn andere katten krijgen nu Carnibest. Regelmatig geef ik ze rauwe vis, yoghurt, rauwe ei, gepureerde groente en zalmkoekjes als afwisseling. Voor mij is de keuze simpel: blikvoeding en brokjes komen er niet meer in!

Shira voor de Carnibest / Shira twee maanden later









Meer informatie kun je vinden op:
www.kattenplaza.nl en www.barfplaats.nl

***

Ik ben verliefd...

...op de laarzen die ik vandaag voor mijn dochter heb gekocht :-)

***

Yours Love paece

Onlangs had ik een kleine katten krabpaal te koop gezet op internet.
Vandaag kreeg ik de volgende reactie:

'paece100ammed@yahoo.com Mijn naam is paece, Ik ben een jong mooi meisje met vol liefde, zorg en romantisch. Ik had de indruk toen ik zag je profiel in (speurpagina.nl) en i love it? Ik denk dat we samen kunnen klikken en ik zal graag willen dat u mij antwoord via dit mijn e-mailadres paece100ammed@yahoo.com en zal ik je mijn foto dan zult u meer weten over mij. Neem contact met mij direct naar mijn e-mailadres paece100ammed@yahoo.comm zodat ik zal er genoeg ruimte om mijn foto en stuur hem naar je vanaf daar kunt u meer weten over mij. Leeftijd en taal maakt niet uit, maar hou van zaken in het leven. Wachten op uw antwoord op mijn e-mailadres paece100ammed@yahoo.com binnenkort. Yours Love paece paece100ammed@yahoo.com My name is paece, I am a young beautiful girl with full of love, caring and romantic. I was impress when i saw your profile in(speurpagina.nl) and i love it? I think we can click together and i will like you to reply me through this my email address paece100ammed@yahoo.com and i will show you my picture then you will know more about me. Please contact me direct to my email address paece100ammed@yahoo.comm so that i will have enough space to attach my picture and send it to you from there you will know more about me. Age and language does not matter but love matters in life. Waiting for your reply to my email address paece100ammed@yahoo.com soon. Yours Love paece'.

Zal ik hem plat mailen?

***

Witte koelkast

Er zijn mensen die genieten van sneeuw. Ik kan het krakende geluid onder mijn voeten nog wel waarderen, en ook mijn lachende dochter op de slee. Verder ben ik absoluut een zomermens. Ik heb deze dagen het gevoel dat ik in een koelkast loop. Maar goed, veel binnen zijn is ook niet alles. Vandaag heb ik enkel mijn huisje verlaten om boodschappen te doen. Beetje triest.

Groet,
een gehuispitaliseerde theemuts.

***

Malloot

Mijn dochter staat enthousiast op.
Ze heeft gedroomd wat ze vandaag gaat doen.
Eerst gaat ze in een bus, dan in een trein en tot slot in een vliegtuig.
Ze zegt: "Eerst word ik chauffeur, dan machinist en dan malloot."

***

Het lukt me weer

Yoehoe! Ik kan weer een blog schrijven!

Ik heb iets lulligs met wachtwoorden - ik vergeet ze altijd. Ik was in de veronderstelling dat dit me nu weer was overkomen, daar ik weken mijn blog niet in kon. Bleek ik al die tijd 'con' achter mijn mailadres te hebben staan in plaats van 'com'. Zo zie je maar... Terwijl ik er vanuit ging dat ik dezelfde fout had gemaakt, maakte ik ongezien een andere ;-)

Ik heb ook nog veel onafgemaakt werk voor vrouw.nl liggen. Gisteren ben ik in de kattenkamer, die ik tegenwoordig heb, een boekrecensie gaan schrijven. Da's één. Nu de rest nog... Ik heb wel een script geschreven vorige week, in een paar dagen tijd. Ik bleef liever in the flow dan dat ik aan mijn nachtrust toe kwam.

Rest mij jullie gelukkig nieuwjaar te wensen. Ik heb oud & nieuw gezellig met mijn dochter en vrienden gevierd. Wel voornamelijk achter het raam. Ik ben niet zo'n vuurwerk-fan en zeker niet in de kou. Elk jaar weer, vind ik het zonde van ieders geld. Dus hierbij een vuurwerk-tip: koop het niet en geef je geld aan een dierenasiel.

***