vrijdag 5 september 2008

Pech voor de weg & helaas pindakaas

In den beginne was er een naïef meisje...

Hij was een moederskind.
Hij studeerde al jaren aan de Pabo, zijn moeder was kleuterjuf. Hij was enigst kind en had een Porsche onder z'n kont. Gekregen van z'n opa. Hij deed er racewedstrijden mee op de dijk. Hij was ook verliefd op haar zus, maar dat gegeven stopte ze weg. Ze was zeer verliefd op hem. Nadat ze elkaar ontmaagden sloeg zijn vader hem goedkeurend op de schouder. Joost mag weten waarom. Hij ging vreemd toen hij op vakantie was. Hij verklaarde dat hij, uit schuldgevoel, de volgende morgen van een flat had willen springen. In plaats daarvan maakte hij het uit en zoende hij voor haar neus met een ander.

Hij was een rechtenstudent.
Hij studeerde vooral het vak: 'hoe haal je mensen het bloed onder de nagels vandaan', en ze wist zeker - die gaat het wel redden. Hij was een jaar jonger dan zij en ze woonden in hetzelfde studentenhuis. Ze vond hem super knap. Ze werden al snel verliefd op elkaar en deden hun ding zogezegd. Hij leerde haar over standjes. Dat vond ze wel gaaf. Standje 'neuk een ander' leerde ze een paar weken later kennen. In dat studentenhuis, in de kamer boven haar. Gekreun. 'Oeps, ik wist niet dat je thuis was.'

Hij was een barkeeper.
Hij was zesendertig jaar, zag haar, een meisje van net éénentwintig en zei: 'Ik ben verliefd op je'. Goh, wat leuk zeg. Tijd om met hem mee naar huis te gaan. Zelfs haar kat mocht na een paar weken bij hem komen bivakkeren. Ze was er al helemaal uit. Dit was hem. Hij zoende haar vurig, bracht haar in vervoering en gaf haar veel aandacht. Het leek haar normaal toen dat hij geen geld had. Dat kon immers gebeuren? Zij deed de boodschappen wel. Het stoorde haar zelfs niet dat hij een doodskist in zijn huiskamer had staan. Naast zijn bed wel te verstaan. 'Ach ja, ik was bang voor de dood, dus heb ik die kist maar alvast in huis gehaald. Dat hielp.' Klonk logisch toch? Ze deed het ermee. Tot ze volgens hem 'niet meer bij elkaar pasten'. Een te groot leeftijdsverschil, vond hij. Hij keek er ernstig bij. Zijn volgende liefje was negentien.

...en toen was er een naïef meisje minder.

***

Geen opmerkingen: