Momenteel is het hier net een asiel. Het is best leuk om de twee katten van een vriendin op te vangen, maar, aangezien ik er zelf al drie heb, een hele klus.
's Morgens vroeg begint het concert al. Het spul heeft honger.
Vijf schoteltjes en vijf verschillende soorten voer:
Kat 1 heeft het aan zijn nieren.
Kat 2 krijgt speciaal dierenartsvoer vanwege weet-ik-veel.
Kat 3 is iets te mager en krijgt aansterkvoer.
Kat 4 wordt snel dik en krijgt voer voor binnenkatten.
Kat 5 heeft maar twee tanden en krijgt zacht oudjesvoer.
Probeer dat maar eens met je ochtend-denktempo.
Tevens zonder over ze heen te donderen.
Een van de katten kan zelf deuren openmaken. Ik voelde me gezegend dat dat niet één van mijn eigen katten betrof. Zal je net zien - kijkt mijn kleine dametje Veertje het trucje af. Geen deurklink is meer veilig.
Er is er ook eentje bij die het leuk vindt om aan de deuren te krabbelen. Je zou haar bijna pootschoenen aandoen, zo irritant hard klinken haar nageltjes door mijn favoriete muziek heen.
Mijn katertje is ook heel schattig, ware het niet dat hij het grappig vindt om plots op mijn schoot te springen als ik op het toilet zit.
Mijn oude, bijna tandeloze kat is er weer een ster in om net vóór de kattenbak haar spul te droppen. Tja, wat kan ik ervan zeggen... Ze is de snelste nou eenmaal niet meer.
Heb jij weleens een vloer gedweild en er vijf katten op laten rondhobbelen? Juist, dan mag je het de volgende dag weer doen. Er staan hier trouwens drie kattenbakken, erg nodig ook. Het mogen dan kleine diertjes zijn - dat is aan de kattenbakken niet af te zien. Ach ja, ik overleef het wel. Mijn meubels niet, maar dat is een ander verhaal.
Zo, ik geloof dat ik nu genoeg mijn beklag heb gedaan om er weer om te kunnen lachen. Wist je trouwens dat kattenharen zichzelf vastzuigen in je vloerbedekking? Ik weet niet hoe ze het doen, maar ze kunnen het.
***
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten