Brood. Nodig?

Ik heb helemaal niets met brood. Bruinbrood. Witbrood. Pitjesbrood. Het mag me allemaal niet bekoren. Ik snap de grote plaats die brood in ons land inneemt niet. In geen enkel land hebben ze zoveel soorten brood als hier. In werkelijkheid lijkt dat maar zo, en is het meer van hetzelfde dan bakkerland je wil doen geloven. Donker brood heeft gewoon meer verbrand spul in zich dan licht brood. Puntjes, rondjes, stengels... Meer van hetzelfde in een andere vorm. Wat de afwisseling vergroot is wat je erop gooit.

's Morgens kan ik al helemaal geen brood luchten of zien. Ik smeer mijn dochters brood dan ook liever 's avonds. Hoef ik 's morgens alleen nog de gevulde roze trommel in haar tas te schuiven. Welke uitwijkmogelijkheden heb ik? Cornflakes? Bah! Musli? Nee dank je. Ik houd niet van die herrie 's morgens, tijdens het vermalen van dat harde rotspul. Laat staan crusli. Da's voor de kraakmakers onder ons. Het enige wat ik naar binnen krijg is brinta, maar dan wel met warme melk en een schepje suiker of honing.

Na een bak brinta komt binnen drie uur het hongergevoel alweer om het hoekje zeilen. Dan heb ik een probleem - wat nu? Een grote, dikke banaan dan maar. Genoeg voor een uurtje leven. Tegen de middag val ik weer bijna om. Gelukkig bestaat er nog zoiets als een tosti. Dan lijkt brood niet meer zo brood en gesmolten kaas is prima binnen te houden. Nee, geen crackers! Kleine zaadjes zijn slecht voor mijn darmen. Dat geldt dus ook voor zaad in en op brood. Wist je dat kleine zaadjes in je darmen gaan vastzitten en langzaam moeten oplossen, oftewel 'rotten'. Men zegt dat zaadjes je darmen schoner maken, nou... waar die onzin vandaan komt?

Goed, ik blijf vrolijk doorzoeken naar alternatieven. Misschien is twee warme maaltijden per dag wel oké voor mij. Vraag ik me wel af waar ik de kooktijd vandaan moet halen. Tja, ik zou toch weleens willen weten: waar komt die broodliefde vandaan? Het blijft me een raadsel hoe mensen vier of meer van die krengen wegkrijgen, elke dag! Ik ga mijn brinta er maar eens bij nemen. Ben ik in ieder geval weer een paar uur van mijn zeurende maag af. En natuurlijk vergeet ik de koffie niet. Díe liefde snap ik dan weer wel.

***