Mensen die met het openbaar vervoer reizen maken meer mee. Zo zong mijn dochter uit volle borst liedjes in de bus. Twee oudere dames barstten in lachen uit. Op het station aangekomen, donderde er een vrouw van de roltrap. Minder leuk voor haar - ze brak haar arm. Bij de ticketservice werd ze gelukkig goed geholpen. In de trein zag ik een mooie jongen. Het kriebelde toen hij me aankeek. Tijdens de terugweg zaten voor en achter mij een stel jongens. Voor mij hadden ze het over voetbal en achter mij over vrouwen. Tijdens de overstap zou mijn trein van perron 4A vertrekken. Helaas stond er plots een andere trein. De conducteur verwees me naar spoor 8A. Ik rennen. Ook daar geen trein. Toen bij mij bijna de paniek uitbrak, riepen ze om dat trein zus en zo vandaag van spoor 9A vertrok. Ik weer rennen. Terwijl de deuren al half dicht gingen glipte in de trein in. Een vrouw naast mij huilde omdat ze afscheid van haar geliefde moest nemen.
Terug in de bus probeerde ik me te concentreren op mijn boek. Door een huilend kind ging dat niet. Halverwege de rit legde ik mijn boek weg en viel ik in slaap. Toen ik wakker werd was ik nét mijn halte voorbij. Maar ach, een wandeling is goed voor de gezondheid. Onderweg naar huis begon het te regenen.
Thuis sprong ik onder de douche. Daarna was het hoog tijd voor een wijntje, een bank, een deken en een film. Ik had weinig meer gedaan dan reizen, maar jemig, wat kan dát vermoeiend zijn.
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten