Jezelf zijn

Och, het klinkt zo makkelijk en we roepen het de hele tijd: je moet jezelf zijn. Het klinkt goed, wijs en zo meer. Jezelf zijn zou je meer succes en vreugde opleveren. Dan leer je jezelf beter accepteren. Dan weten mensen wat ze aan je hebben. Dan vind je sneller een geschikte vriend(in) of partner. Dan... whatever.

Los van het feit dat je jezelf goed moet kennen, om te herkennen wanneer je jezelf bent en wanneer niet, kán je niet altijd jezelf zijn. Dat gaat namelijk niet in deze maatschappij. Als kinderen werd ons daarom afgeleerd om onszelf te zijn. Vervolgens zijn wij als volwassenen jaren bezig om onze 'ware ik' weer terug te vinden. Dan nog blijft het schipperen tussen situaties waarin je jezelf kunt zijn en situaties waarin dat niet kan.

Mevrouw van Ooien stopt zorgvuldig wat boodschappen in haar blauwe mandje. Kaas, brood, eieren, gehakt, macaroni, appelsap... Daarna loopt ze naar de kassa. Tot haar ergenis ziet ze dat er een lange rij staat. Ten eerste heeft mevrouw van Ooien last van haar voeten en ten tweede is ze moe. Middenin de rij gaat ze dan ook op haar billen zitten en schuift ze zichzelf vooruit als de rij korter wordt. Ze maakt ook alvast het pak appelsap open, omdat ze dorst heeft.

Meneer de Bree komt aan op zijn werk. Hij ziet de secretaresse en zegt dat ze een lelijke rok draagt. Vervolgens loopt hij naar zijn kamer en begint hij zich uit te kleden. Hij draagt liever zijn kamerjas. Die heeft hij dan ook die morgen in zijn koffer gestopt. Omdat hij verliefd is gaat hij zijn nagels knippen en tekent hij een groot hart op een dossier. Daarna belt hij zijn vrouw op en zegt hij dat hij die avond niet thuiskomt, omdat hij een diner heeft met een leuke meid.

Mevrouw Groen zit in de trein. Ze is zangeres en begint haar nummers door te nemen voor haar optreden komend weekend. Ze zingt uit volle borst. Ook heeft ze zin om tegen de meneer voor haar te zeggen dat ze net een nieuw bankstel heeft. Ze vertelt over de afkomst van het bankstel, de kleur, de prijs... Daarna gaat ze ijsberen door het treinstel om haar benen te strekken. Dit doet ze op blote voeten, omdat haar schoenen niet zo lekker zitten.

Meneer van Loo nodigt mensen uit voor zijn verjaardag. Op de avond zelf heeft hij na een uur geen zin meer. Hij staat op en zegt tegen de gasten dat ze weer mogen gaan. Hij kijkt toch liever een goede film. Hij wil bovendien persé de jas hebben die zijn vriend aantrekt. Zijn eigen jas is oud en de jas van die vriend is de mooiste jas die hij ooit gezien heeft. Aan een vriendin geeft hij een cadeau dat hij net heeft gekregen. Zij heeft er meer aan.

Gelukkig voor alle je-moet-jezelf-zijn-mensen, is er goed nieuws. Een theorie die luidt: 'Je kunt niet niet jezelf zijn'. Nou, mooi toch. Probleem opgelost.

***