Verbeter je relatie niet

Er wordt veel geschreven over hoe je een relatie in stand kunt houden. Blijft een relatie niet sowieso in stand als het goed voor je is? Als problemen ondergeschikt zijn aan vreugde? Als ik naar mijn eigen relatie kijk dan zie ik dat het niet een kwestie is van: hoe houd ik het in stand. Het is een kwestie van: ik krijg het (nog) niet voor elkaar om het naar de klote te helpen.

Ik heb geleerd dat het belangrijk is om je op de mogelijkheden van je relatie te blijven focussen. Dingen waar je elkaar niet in kunt vinden doen er niet toe. Hier toch naar blijven zoeken maakt ontevreden. Je verwacht toch ook niet van anderen dat ze je altijd begrijpen? Of dat ze geloven wat jij gelooft? Pas als je echt voelt dat dat binnen je relatie ook geen probleem is, is het dat ook niet meer. Dat geeft ruimte.

Waarom zouden we hogere verwachtingen koesteren van onze partner dan reeël is? Dat neemt kostbare tijd in beslag die besteed had kunnen worden aan haalbare zaken. Open je ogen, zie wie de ander is en geniet van de mooie ingrediënten van je relatie. Als je dat beiden doet dan voel je je gezien en geliefd door elkaar.

Een discussie hier en daar is heerlijk, mits je beseft dat je in de meeste discussies meer bezig bent om jezelf te overtuigen dan de ander. Je geeft voornamelijk je eigen standpunten meer 'body' - die van de ander zijn 'out of reach'. Het werkelijke verschil tussen jullie standpunten is dat die van jou jouw leven logischer maakt en die van de ander zijn of haar leven logischer maakt.

Je verbetert je relatie dus niet door het te willen verbeteren. Je verbetert je relatie juist door los te laten dat het beter zou moeten. Dan geef je elkaar het vertrouwen dat je jezelf mag zijn.

***