Ik had nooit veel geld op de bank staan. Ik hield van snoep en spaarde nooit. Ik kocht vooral veel negerzoenen. Nadat ik een doos leeg vrat verstopte ik hem in mijn kamer, want ik schaamde me een beetje. Op een dag kwam ik thuis van school en mijn moeder zei alleen maar: 'Kom jij eens mee.' Ik liep aarzelend achter haar de trap op. Mijn moeder stapte kordaat mijn slaapkamer in en rukte één voor één al mijn kastjes open. De lege zoenendozen flikkerden uit mijn toch al overvolle kasten. Het was eigenlijk zo'n stom gezicht dat mijn moeder en ik begonnen te lachen.
'Doe ze nou maar gewoon in de prullenbak', zei mijn moeder.
'Ik weet toch wel dat je ze eet' (..).
***
1 opmerking:
Tegenwoordig heten ze zoenen, maar toch jammer dat de negers eruit zijn gehaald.
Een reactie posten